اثرات لوپوس دیسکوئید محدود به پوست است. هر چند علائم لوپوس سیستمیک مانند درگیری کلیه و قلب در ۱۰% از افراد واجد لوپوس دیسکوئید نیز مشاهده شده است.
لوپوس اریتماتوزیس سیستمیک، شایعترین نوع بیماری لوپوس است. بیماری خود ایمنی که در آن سلولهای سیستم ایمنی اشتباهاً به بافتهای خود حمله میکند و منجر به بروز التهاب و آسیب بافتی در ارگانهای درگیر میشود. این بیماری میتواند بر روی مفاصل، پوست، مغز، ریهها، کلیهها و رگهای خونی تأثیر بگذارد و بیمار با علائمی مانند مفصل درد، حساسیت و راش های پوستی و مشکلات مربوط به ارگان های داخلی رو به رو شود.
طبق اطلاعاتی که خانه ارجاع ژنتیک منتشر کرده است: یک تئوری مرتبط با مرگ سلول ها در خصوص لوپوس وجود دارد؛ آن هم فرآیندی طبیعی است که در طی آن، بدن سلول های جدیدی تولید می کند و سلول های مرده بر جا می گذارد.
برخی از افراد مبتلا به لوپوس فقط این علائم را تجربه می کنند، در حالی که این علائم هنوز هم می توانند تاثیر زیادی را در زندگی روزمره فرد داشته باشند. علائم دیگر لوپوس که خیلی شایع هستند عبارتند از: تب
افرادی که لوپوس ندارند، هم ممکن است این آنتی بادی را داشته باشند.
به همین دلیل است که لوپوس بر بعضی از ارگان ها تاثیر می گذارد و بر بعضی دیگر تاثیری ندارد.
اگر لوپوس عملکرد کلیهها را تحت الشعاع قرار داده باشد، امکان وجود بیشتر از حد هموگلوبین وجود دارد.
به ندرت، لوپوس می تواند بر روی چشم ها اثر بگذارد و باعث قرمزی دردناک چشم و یا تغییر در بینایی شود. دیگر شرایط مرتبط با بیماری لوپوس
امروزه شواهد کافی مبنی بر دست داشتن استروژن در بیماری لوپوس در اختیار نیست. اگر ارتباطی وجود داشته باشد، درمان های بر پایه استروژن در تنظیم شدت این بیماری موثر هستند؛ البته باید مطالعات بیشتری در این زمینه صورت بگیرد.
کلیهها را باید یکی از اندامهای بدن دانست که بیماری لوپوس میتواند به آنها آسیب جدی وارد کند.
پزشکان به طور طبیعی در مورد داروهایی که باید در دوران بارداری استفاده شوند، با احتیاط رفتار می کنند. استروئیدها معمولا به خوبی تحمل می شوند و بسیاری از افراد از داروهای پردنیزولون، هیدروکسی کلروکین و آزاتیوپرین در طول بارداری و بدون بروز اثرات زیان آور استفاده کرده اند. اگر دارای سطح بالایی از آنتی بادی ضد فسفولیپید باشی، خطر سقطجنین زیاد است.. با این حال، درمان با آسپرین یا هپارین، این خطر را کاهش میدهند و در حال حاضر در بیشتر زنانی که دارای این آنتی بادی ها هستند، بارداری موفقیت آمیز است.
مشکلات دستگاه گوارش، استفراغ، حالت تهوع و اسهال باعث میشوند که فرد میلی به غذا خوردن نداشته باشد و با بی اشتهایی مواجه شود.
اگر لوپوس دارید باید از قرص های پیشگیری از بارداری استفاده کنید که حاوی هورمون پروژسترون و مقدار کمی هورمون استروژن است و یا می توانید از روشهای فیزیکی جلوگیری کننده از بارداری مانند کاندوم استفاده کنید. این کار به این دلیل است که هورمون استروژن به احتمال زیاد باعث تشدید بیماری میشود. اگر تحت درمان با داروهای استروئیدی هستید، باید از داروهای ضد بارداری مدروکسی پروژسترون استات که به صورت تزریقی تجویز می شود، اجتناب کنید.
مشکلات خونی و عروقی: لوپوس ممکن است منجر به مشکلات خونی نظیر کاهش تعداد گلبولهای قرمز و افزایش متخصص بیماری های لوپوس خطر خونریزی یا لخته شدن خون شود. همچنین در مواردی نیز التهاب رگهای خونی رخ میدهد.
Comments on “The Fact About بیماری لوپوس کمپلمان That No One Is Suggesting”